يدز بيماري قرن بيستم است .همه از ابتلا به اين بيماري هراس دارند و از راه هاي ابتلا به آن بايد دوري كرد. وجود اين بيماري سيستم بدني، وضعيت رواني، ساختار خانوادگي و روابط اجتماعي فرد را به هم ميريزد. فعلاً اين بيماري يك راه كنترل دارد و آن پيشگيري است. الان زماني است كه ما از كوچك و بزرگ، زن ومرد، بيسواد و باسواد بايد نسبت به راههاي پيشگيري از اين بيماري اطلاعات كافي داشته باشيم. افرادي كه در معرض رفتارهاي پرخطرهستند بيش از همه نيازمند به اين اطلاعات هستند.

راه های انتقال و عدم انتقال ایدز

راههاي اصلي انتقال اين ويروس عبارتند از:

ارتباط جنسي محافظت نشده با فرد مبتلا، تزريق مشترك با فرد مبتلا، دريافت خون و فرآورده هاي آن و يا بافت آلوده و انتقال از مادر مبتلا طي دوره بارداري، زايمان و شيردهي.

1- رفتار جنسی پر خطر

اچ آي وي در مني مرد و ترشحات دستگاه تناسلي زنان مبتلا به اين ويروس قرار دارد. در فرد مبتلا به ويروس ترشحات قبل از خروج مني نيز آلوده به ويروس است. رابطه جنسي با فرد مبتلا از طريق مقعد نيز موجب انتقال اين ويروس مي شود. حتي در اين نوع رابطه جنسي احتمال انتقال خيلي بيشتر است. احتمال انتقال اچ آي وي از مردان مبتلا به زنان در طول رابطة جنسي به مراتب بيش از انتقال اين عفونت از زنان به مردان مي باشد چون مايع مني آلوده ممكن است براي چند روز در دستگاه تناسلي زن باقي بماند.

2- تزریق مشترک با فرد آلوده

يكي از راه هايي كه بيشترين آمار انتقال اچ آي وي را تاكنون داشته است، تزريق مشترك با فرد مبتلا است. در اين شرايط دو يا چند نفر به طور مشترك از يك سوزن و سرنگ براي تزريق مواد استفاده مي كنند. در چنين صورتي داشتن اچ آي وي در يكي از آنها موجب مي شود ديگران نيز مبتلا به اچ آي وي شوند. استفاده از سوزن و سرنگ مشترك چه همزمان و چه با فاصله موجب انتقال ويروس مي شود. شستشوي سوزن و يا سرنگ و يا حرارت دادن به آن خطرانتقال را به طور كامل از بين نمي برد.